Wymagania edukacyjne dla klasy 2cdg (2013/2014) I.Chmielewska

Przedmiotowy system oceniania (PSO) z języka niemieckiego

dla szkół ponadgimnazjalnych

Podręcznik: EXAKT 2

zakres podstawowy

Poziom A2

Klasy 2c, 2d, 2g

Przedmiotowy system oceniania z języka niemieckiego opracowany do podręcznika Exakt 2 jest propozycją regulacji oceniania uczniów i może być modyfikowany i ulepszany w zależności od potrzeb i warunków nauczania w danej szkole.

Ocenianie obejmuje podobnie jak przy podręczniku Exakt 1 cztery podstawowe sprawności językowe zgodnie z formułą egzaminu maturalnego:

• rozumienie tekstu czytanego
• rozumienie ze słuchu
• pisanie
• mówienie.

Sprawności te oceniane będą w ramach następujących zakresów tematycznych:

• człowiek (udzielanie podstawowych informacji       o sobie i innych osobach, życzenia, marzenia, plany na przyszłość, przyjaźń, zainteresowania, czas wolny, życie towarzyskie, niezwykłe wydarzenia, szczęście i pech)
• dom (nazywanie typów mieszkań, domów, pomieszczeń, mebli, wyposażenia pokoju, opis pokoju)
• szkoła (nazywanie przedmiotów szkolnych, plan lekcji i zajęcia dodatkowe, mundurki szkolne, opisywanie szkoły, nauczyciela, nazywanie przyborów szkolnych)
• praca (nazywanie typowych czynności dnia codziennego)
• rodzina (rodzeństwo, inni członkowie rodziny, zwierzęta w rodzinie, spędzanie wolnego czasu, podział obowiązków, konflikty w rodzinie)
• żywienie (nazywanie produktów spożywczych, posiłków i potraw, upodobania i nawyki żywieniowe, przepisy kulinarne, zamawianie potraw w lokalach gastronomicznych)
• zakupy (nazywanie artykułów i miejsc robienia zakupów)
• podróże (nazywanie miejsc i instytucji w mieście, opisywanie drogi, wypadki w podróży, różne formy spędzania wakacji, oferty biur podróży)
• kultura (nazywanie wydarzeń kulturalnych, informowanie o zainteresowaniach)
• sport (nazywanie dyscyplin sportowych, informowanie o zainteresowaniach sportowych, centra sportowe, igrzyska paraolimpijskie)
• zdrowie (informowanie o samopoczuciu, stanie zdrowia, dolegliwościach i chorobach, nazywanie środków farmaceutycznych, profilaktyka chorób, uzależnienia i nałogi)
• technika (nazywanie urządzeń technicznych, korzystanie z nich, zagrożenia w sieci)
• środowisko (opisywanie pogody, określanie czasu, świat przyrody)
• kraje niemieckiego obszaru językowego (udzielanie podstawowych informacji o osobliwościach Berlina, miastach Austrii, znanych osobach i pisarzach).

W trakcie nauki z Exakt 2 uczeń pozna i utrwali następujące zagadnienia i struktury gramatyczne:

• odmiana czasowników modalnych müssen, mögen, dürfen, wollen, sollen w liczbie pojedynczej i mnogiej w czasie teraźniejszym Präsens
• czasowniki haben, sein w czasie przeszłym Präteritum
• czasownik lassem
• czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złożone
• tryb rozkazujący
• czas przeszły Perfekt
• tworzenie imiesłowu biernego
• rekcja czasownika
• zaimek nieosobowy es
• pytania ogólne i szczegółowe
• zdanie poboczne z weil, dass
• szyk wyrazów w zdaniach ze spójnikami aber, oder, und, denn, sondern, deshalb.

Kontrola pisemna opanowania słownictwa z zakresu obowiązujących zakresów tematycznych i struktur gramatycznych może mieć formę zapowiedzianych krótkich sprawdzianów po zrealizowaniu określonej partii materiału, testu sprawdzającego na koniec każdego rozdziału, jak i kompleksowych sprawdzianów na zakończenie semestru czy roku nauki.

 

EXAKT 2 zapoznaje uczniów z technikami kontroli opanowania materiału w części podręcznikowej Zwischenstation 4, Zwischenstation 5, Zwischenstation 6 i Exakt plus.

W książce ćwiczeń do Exakt 2 znajduje się modelowy test z punktacją, w którym uczeń może sprawdzić się sam.

Sprawności językowe

Sprawność rozumienia tekstu czytanego

 

Sprawność rozumienia tekstu czytanego sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

• prawda / fałsz / brak informacji w tekście
• znajdowanie w tekście określonych informacji
• rozpoznawanie związków miedzy poszczególnymi częściami tekstu
• określanie głównej myśli poszczególnych części tekstu
• technika wielokrotnego wyboru (3 lub 4 możliwości)
• udzielanie odpowiedzi na pytania
• uzupełnianie brakujących informacji w lukach
• dopasowywanie zdjęć i ilustracji do tekstów
• przyporządkowywanie pytań do odpowiedzi
• łączenie fragmentów zdań w języku niemieckim
• łączenie fragmentów zdań w języku polskim i       niemieckim
• zbieranie informacji w tabeli

Kryteria oceny sprawności rozumienia tekstu czytanego

 

Teksty przeznaczone do czytania ze zrozumieniem na poziomie A2 to powszechnie spotykane

dokumenty i teksty autentyczne, teksty informacyjne i krótkie teksty literackie. Sprawność rozumienia tekstu czytanego może być oceniana osobno lub łączona ze sprawnością pisania lub mówienia. Uczniowie wyszukują informacje na różne interesujące ich tematy także z częściowo niezrozumiałych tekstów. Znaczenia nowych słów domyślają się z kontekstu (internacjonalizmy i własne doświadczenia językowe).

Na ocenę bardzo dobry w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

• w pełni rozumie teksty bogate pod względem treści i zróżnicowane pod względem struktur morfo-syntaktycznych,
• określa główną myśl tekstu, przewodnie myśli poszczególnych części tych tekstów oraz intencje autora,
• sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w tekstach,
• dobrze rozumie ogólny sens skróconych tekstów autentycznych z różnych źródeł oraz skróconych tekstów literackich.

Na ocenę dobry w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

• dobrze rozumie większość tekstów zróżnicowanych pod względem treści i struktur morfo-syntaktycznych,
• określa ich główną myśl oraz dobrze radzi sobie z poszczególnymi fragmentami tekstu,
• znajduje większość potrzebnych informacji szczegółowych,
• rozumie ogólny sens skróconych tekstów autentycznych z różnych źródeł oraz prostych tekstów literackich.

Na ocenę dostateczny w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

• rozumie ogólnie dużą część prostych tekstów mało zróżnicowanych pod względem treści i struktur morfo-syntaktycznych,
• poprawnie określa ich główną myśl oraz większość myśli poszczególnych fragmentów tekstu,
• znajduje sporo potrzebnych informacji szczegółowych w tekstach,
• rozumie ogólny sens dużej części krótkich tekstów autentycznych.

Na ocenę dopuszczający w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

• rozumie tylko niektóre proste teksty informacyjne,
• z trudem określa ich główną myśl oraz myśli poszczególnych fragmentów tekstu,
• znajduje tylko niektóre potrzebne informacje szczegółowe,
• rozumie ogólny sens tylko niektórych bardzo uproszczonych tekstów autentycznych.

Na ocenę niedostateczny w zakresie rozumienia tekst czytanego uczeń:

• rozumie jedynie bardzo słabo proste teksty,
• sporadycznie znajduje informacje szczegółowe,
• z trudem rozumie ogólny sens bardzo uproszczonych tekstów autentycznych.

Uczeń dyslektyczny pracuje wolniej z tekstem. Może mieć problemy ze zrozumieniem polecenia i właściwym zapisem rozwiązania. Powinien mieć zatem więcej czasu na przeczytanie i rozwiązanie zadań do tekstu.

Sprawność rozumienia ze słuchu

Sprawność rozumienia ze słuchu sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

• wielokrotny wybór
• prawda / fałsz / brak informacji w tekście
• udzielanie odpowiedzi na pytania do tekstu
• przyporządkowywanie pytań do odpowiedzi
• dopasowywanie tekstu do intencji
• przyporządkowywanie słów, zdań i wyrażeń do rysunków
• dopasowywanie informacji do zdjęć
• przyporządkowywanie wypowiedzi do odpowiednich osób
• wypełnianie kwestionariusza, tabeli
• uzupełnianie brakujących informacji w tekście.

Kryteria oceny sprawności rozumienia ze słuchu

Teksty przeznaczone do słuchania w klasie drugiej szkoły ponadgimnazjalnej to teksty

dialogowe, wiadomości radiowe, wywiady, reklamy. Sprawność rozumienia ze słuchu może

być oceniana osobno lub łączona ze sprawnością pisania lub mówienia.

Na ocenę bardzo dobry w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

• w pełni rozumie wypowiedzi niemieckich użytkowników języka mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
• rozumie ogólny sens prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
• sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w tekstach słuchanych,
• dobrze rozumie język nauczyciela, jego polecenia i instrukcje na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę dobry w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

• rozumie wypowiedzi niemieckich użytkowników języka mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
• rozumie ogólny sens większości prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
• sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w prostych tekstach słuchanych,
• rozumie język nauczyciela, jego polecenia i instrukcje na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

 

Na ocenę dostateczny w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

• rozumie dużą część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jako ojczystym, mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
• rozumie ogólny sens dużej części prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
• znajduje dużą część szukanych informacji szczegółowych w dialogach i prostych tekstach słuchanych,
• rozumie dużą część poleceń i instrukcji nauczyciela na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę dopuszczający w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

• rozumie ogólnie tylko część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jako ojczystym mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
• rozumie ogólny sens niektórych części prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
• znajduje niektóre informacje szczegółowe w prostych tekstach słuchanych,
• rozumie część poleceń i instrukcji nauczyciela na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę niedostateczny w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

• rozumie ogólnie niewielką część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jak ojczystym mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
• rozumie niewielką część prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
• znajduje pojedyncze informacje szczegółowe w dialogach i prostych tekstach słuchanych,
• rozumie nieliczne proste polecenia i instrukcje nauczyciela na lekcji.

 

Ocena za opanowanie sprawności rozumienia tekstu czytanego i ze słuchu zależy od liczby i jakości wykonanych zadań.

Na oceny niższe wystarczy wykonać zadania zamknięte, nie wymagające tworzenia własnego tekstu.

Aby otrzymać ocenę dobrą i bardzo dobrą należy oprócz zadań łatwiejszych wykonać również zadania półotwarte i otwarte, które wymagają przetworzenia tekstu, zastosowania innych wrażeń, wyciagnięcia wniosków.

Zadania punktowane będą w systemie 0–1.

Uczeń dyslektyczny powinien mieć więcej czasu na wykonanie zadania.

Sprawność mówienia

Sprawność mówienia sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

• zasięganie i udzielanie informacji
• prowadzenie dialogów wg wzoru
• odpowiadanie na pytania
• opowiadanie o miejscach, osobach
• opowiadanie o wydarzeniach z przeszłości
• prowadzenie rozmowy według scenariusza
• prowadzenie rozmowy z odgrywaniem ról
• opisywanie ilustracji, zdjęcia
• wyrażanie i uzasadnianie opinii, poglądów
• wyrażanie zgody i sprzeciwu
• podawanie argumentów
• uzasadnianie wyboru.

Kryteria oceny sprawności mówienia

 

 

Na ocenę bardzo dobry w zakresie mówienia uczeń:

• udziela płynnej i interesującej wypowiedzi na zadane pytanie zawierającej bogate słownictwo i frazeologię na danym poziomie, co pozwala na pełny przekaz treści (np. opis ilustracji),
• czynnie uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego, najbliższego otoczenia i inne z nimi związane,
• potrafi podejmować różne role w procesie komunikacyjnym,
• jasno i zrozumiale wyraża swoje opinie, podaje trafne argumenty za i przeciw,
• prezentuje wypowiedź poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym,
• stosuje bezbłędnie odpowiednie formy gramatyczne,
• potrafi przekazać informację w języku potocznym i oficjalnym,
• popełnia sporadycznie błędy nie zakłócające w żaden sposób komunikacji.

 

Na ocenę dobry w zakresie mówienia uczeń:

• udziela wyczerpującej wypowiedzi na zadane pytanie zawierającej właściwe środki językowe, co pozwala na przekaz treści (np. opis ilustracji),
• czynnie uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego, najbliższego otoczenia i inne z nimi związane,
• potrafi podejmować różne role w procesie komunikacyjnym,
• na ogół wyraża jasno i zrozumiale swoje opinie i podaje argumenty,
• prezentuje wypowiedź na ogół poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym,
• zwykle potrafi przekazać informację w języku potocznym i oficjalnym,
• popełnia drobne błędy nie zakłócające komunikacji.

Na ocenę dostateczny w zakresie mówienia uczeń:

• uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego i najbliższego otoczenia,
• potrafi podejmować niektóre role w procesie komunikacyjnym,
• w swoich opiniach posługuje się językiem dosyć lakonicznym,
• prezentuje wypowiedź nie zawsze poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym,
• stosuje podstawowe formy gramatyczne i struktury,
• popełnia błędy czasem zakłócające komunikację.

 

Na ocenę dopuszczający w zakresie mówienia uczeń:

• udziela wypowiedzi zawierającej ubogie słownictwo i bardzo proste struktury językowe, co pozwala na przekaz nielicznych wymaganych informacji,
• w wypowiedzi przyjmuje postawę pasywną, ujmując temat bardzo lakonicznie,
• prezentuje wypowiedź wspomaganą w dużym stopniu przez pytania i sugestie nauczyciela,
• popełnia liczne błędy gramatyczne, świadczące o nieznajomości niektórych struktur i błędy fonetyczne, które ograniczają pełne zrozumienie wypowiedzi i komunikacji.

Na ocenę niedostateczny w zakresie mówienia uczeń:

• udziela wypowiedzi zawierającej bardzo ograniczone słownictwo i bardzo nieporadne struktury językowe, co nie pozwala na przekaz wymaganych informacji,
• udziela niezrozumiałych wypowiedzi i zadaje pytania niezgodne z tematem rozmowy,
• prezentuje wypowiedź chaotyczną, wspomaganą w dużym stopniu przez nauczyciela,
• popełnia bardzo liczne błędy gramatyczne, świadczące o nieznajomości struktur i błędy fonetyczne, które uniemożliwiają lub ograniczają pełne zrozumienie wypowiedzi i komunikacji.

 

Sprawność pisania

Sprawność pisania można rozwijać osobno lub w połączeniu z innymi sprawnościami, np. czytaniem i słuchaniem. Uwzględnia pisanie krótkich i dłuższych tekstów wymaganych na egzaminie maturalnym. Sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

 

• uzupełnianie ankiet, formularzy i kwestionariuszy
• przekazywanie wiadomości pisemnej
• pisanie życzeń, pozdrowień, zaproszeń, ogłoszeń i in.
• pisanie e-maili i pocztówek
• pisanie listu według planu
• pisanie wypowiedzi na podany temat.

Kryteria oceny sprawności pisania

Na ocenę bardzo dobry w zakresie pisania uczeń:

• formułuje wypowiedzi zgodne z tematem, przekazując wszystkie wymagane informacje z użyciem odpowiednich środków językowych,
• bezbłędnie wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze,
• opisuje ludzi, przedmioty i miejsca, wykorzystując bogate i oryginalne słownictwo oraz struktury,
• potrafi tworzyć wypowiedzi logiczne, harmonijne i spójne,
• popełnia bardzo sporadycznie błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz nieliczne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu,
• poprawnie stosuje zasady ortografii i interpunkcji.

Na ocenę dobry w zakresie pisania uczeń:

• formułuje wypowiedzi zgodne z tematem, przekazując prawie wszystkie wymagane informacje z użyciem odpowiednich środków językowych,

• na ogół bezbłędnie wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze,
• opisuje ludzi, przedmioty i miejsca, wykorzystując dość bogate i ciekawe słownictwo oraz struktury,
• potrafi tworzyć wypowiedzi logiczne, harmonijne i spójne,
• popełnia bardzo nieliczne błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz drobne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu,
• w zasadzie poprawnie stosuje zasady ortografii i interpunkcji.

 

Na ocenę dostateczny w zakresie pisania uczeń:

• formułuje wypowiedzi zgodne z tematem, przekazując większość wymaganych informacji z użyciem podstawowych środków językowych,

• wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze,
• opisuje ludzi, przedmioty i miejsca, wykorzystując mało urozmaicone słownictwo oraz struktury,
• popełnia dość liczne błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz drobne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu,
• popełnia błędy ortograficzne i interpunkcyjne.

 

Na ocenę dopuszczający w zakresie pisania uczeń:

• formułuje wypowiedzi nie w pełni zgodne z tematem, przekazując część wymaganych informacji, nie mieszczące się w granicach podanej formy,

• ma problemy z wypełnieniem ankiety, formularza, kwestionariusza,
• opisuje ludzi, przedmioty i miejsca, wykorzystując ubogie słownictwo oraz struktury,
• stosuje liczne powtórzenia leksykalne, ogólniki i internacjonalizmy,
• popełnia liczne błędy gramatyczne i leksykalne znacznie zakłócające komunikację oraz błędy w pisowni i interpunkcji.

Na ocenę niedostateczny w zakresie pisania uczeń:

• formułuje wypowiedzi pozbawione logiki, chaotyczne, niezgodne z wymogami formy,

• nie potrafi wypełnić ankiety, formularza, kwestionariusza,
• stosuje liczne powtórzenia leksykalne, ogólniki i internacjonalizmy,
• popełnia rażące błędy gramatyczne i leksykalne uniemożliwiające lub znacznie zakłócające komunikację oraz błędy w pisowni i interpunkcji.

 

Uczniowie ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu wymagają indywidualnego traktowania. Powinni być częściej oceniani na podstawie wypowiedzi ustnych. Błędy w pisowni, ortograficzne i interpunkcyjne nie powinny być oceniane. Powinni mieć możliwość dłuższego pisania prac, a także - w miarę potrzeby - korzystania z komputera.

UWAGA:

W powyższych kryteriach nie uwzględniono oceny celującej. Uczeń może ją otrzymać jeśli spełni wszystkie kryteria na ocenę bardzo dobrą, a ponadto wyróżnia się na terenie klasy czy szkoły, bierze udział w konkursach, olimpiadach przedmiotowych, wykonuje dodatkowe określone przez nauczyciela zadania czy projekty.

UWAGI OGÓLNE

1. Przedmiotowy System Oceniania z języka niemieckiego powinien być spójny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania.
2. Nauczyciel jest zobowiązany do indywidualnego traktowania uczniów ze specyficznymi potrzebami zgodnie z opinią zawartą w orzeczeniu poradni.
3. Na początku roku uczniowie powinni być poinformowani przez nauczyciela o zakresie wymagań na określoną ocenę oraz sposobie i zasadach oceniania.
4. Zakres i terminy dłuższych sprawdzianów powinny być podawane przez nauczyciela z odpowiednim wyprzedzeniem.
5. Nieobecność na pracy klasowej czy sprawdzianie powinna być usprawiedliwiona, a napisanie pracy powinno nastąpić w jak najkrótszym terminie podanym przez nauczyciela.
6. Nauczyciel powinien poprawić sprawdziany i prace kontrolne w ciągu dwóch tygodni i udostępnić je uczniom do poprawy.
7. Uczeń powinien mieć możliwość poprawy oceny z pracy pisemnej.
8. O przewidywanej ocenie semestralnej należy powiadomić ucznia nie później niż na miesiąc przed konferencją klasyfikacyjną.
9. Ocena końcowa jest wystawiana na podstawie ocen cząstkowych (Skala ocen od 1 do 6). Mogą to być oceny za poszczególne sprawności językowe: słuchanie i czytanie ze zrozumieniem, mówienie i pisanie, a także za znajomość słownictwa, gramatyki, wymowę, aktywność na lekcji, prace domowe, testy. Skalę punktową przeliczaną na oceny ustala nauczyciel.
10. Aktywność na lekcji, uczestnictwo w konkursach, projektach należy wynagradzać punktami, plusami, ocenami i uwzględniać przy wystawianiu ocen końcowych.