Exakt fuer dich 1 (klasy piewrsze)

Przedmiotowy system oceniania (PSO) z języka niemieckiego

dla szkół ponadgimnazjalnych

Podręcznik: EXAKT für Dich 1

zakres podstawowy

Poziom A1

Kontrola osiągnięć uczniów dostarcza nauczycielowi ważnych informacji o wynikach i skuteczności jego metod pracy z daną grupą uczniów.

Aby uprościć i uregulować system oceniania w każdej szkole tworzy się wewnątrzszkolne systemy oceniania. Pomagają one zrozumieć uczniom i ich rodzicom stosowaną procedurę oceniania, wymagania, kryteria mierzenia osiągnięć, definiują formy kontaktów z rodzicami.

Przedmiotowy system oceniania z języka niemieckiego opracowanydo podręcznika Exakt für Dich 1 powinien wskazać uczniom, jak się uczyć, aby uzyskać najlepszą ocenę, a nauczycielom pracującym z podręcznikiem pomóc formułować wymagania i zadania dla uczniów, aby z sukcesem zdali egzamin maturalny.

PSO jest jedynie propozycją regulacji oceniania i może być modyfikowany i ulepszany w zależności od potrzeb i warunków nauczania w danej szkole.

Ocenianie obejmuje cztery podstawowe sprawności językowe:

  • rozumienie tekstu czytanego
  • rozumienie ze słuchu
  • pisanie
  • mówienie.

Sprawności te oceniane będą w ramach następujących zakresów tematycznych:

  • człowiek (udzielanie podstawowych informacji sobie)
  • dom (określanie i opisywanie miejsca zamieszkania, opisywanie mieszkania i swojego pokoju)
  • szkoła (nazywanie przedmiotów szkolnych, plan lekcji i zajęcia dodatkowe, opisywanie szkoły)
  • praca (nazywanie zawodów, miejsc pracy i typowych czynności)
  • rodzina (rodzeństwo, inni członkowie rodziny, zwierzęta w rodzinie),
  • żywienie (nazywanie produktów spożywczych, posiłków i potraw, upodobania i nawyki żywieniowe, zamawianie potraw w lokalach gastronomicznych)
  • zakupy (nazywanie artykułów i miejsc robienia zakupów)
  • podróże (nazywanie miejsc i instytucji w mieście, opisywanie drogi)
  • kultura (nazywanie wydarzeń kulturalnych, informowanie zainteresowaniach)
  • sport (nazywanie dyscyplin sportowych, informowanie o zainteresowaniach sportowych)
  • zdrowie (informowanie o samopoczuciu, nazywanie środków farmaceutycznych)
  • technika (nazywanie urządzeń technicznych, korzystanie z nich)
  • środowisko (opisywanie pogody, określanie czasu)
  • kraje niemieckiego obszaru językowego (udzielanie podstawowych informacji).

W trakcie nauki z Exakt für Dich 1 uczeń pozna i utrwali następujące zagadnienia i struktury gramatyczne:

  • odmiana czasowników regularnych i nieregularnych w liczbie pojedynczej i mnogiej w czasie teraźniejszym Präsens
  • czasownik haben, sein, wissen
  • pytania ogólne i szczegółowe
  • rzeczowniki
  • rodzajniki
  • odmiana czasownika modalnego können
  • wyrażanie przynależności
  • zaimek nieokreślony
  • wyrażenie es gibt
  • czasowniki zwrotne
  • czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złożone
  • przeczenia kein- , keine-
  • przyimki lokalne
  • konstrukcja zu + bezokolicznik
  • szyk wyrazów w zdaniach prostych oznajmujących, pytających, rozkazujących.

Kontrola pisemna opanowania słownictwa z zakresu obowiązujących zakresów tematycznych i struktur gramatycznych może mieć formę zapowiedzianych krótkich sprawdzianów po zrealizowaniu określonej partii materiału, testu sprawdzającego na koniec każdego rozdziału, jak i kompleksowych sprawdzianów na zakończenie semestru czy roku nauki.

EXAKT für Dich 1 zapoznaje uczniów z technikami kontroli opanowania materiału w części podręcznikowej Zwischenstation 1, Zwischenstation 2, Zwischenstation 3 i Exakt plus.

W książce ćwiczeń do Exakt für Dich 1 znajduje się modelowy test z punktacją, w którym uczeń może sprawdzić się sam.

Sprawności językowe

Sprawność rozumienia tekstu czytanego

 

Sprawność rozumienia tekstu czytanego sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

  • prawda / fałsz / brak informacji w tekście
  • znajdowanie w tekście określonych informacji
  • rozpoznawanie związków miedzy poszczególnymi częściami tekstu
  • określanie głównej myśli poszczególnych części tekstu
  • technika wielokrotnego wyboru (3 lub 4 możliwości)
  • udzielanie odpowiedzi na pytania
  • uzupełnianie brakujących informacji w lukach
  • przyporządkowywanie zdjęć poszczególnym fragmentom tekstów
  • przyporządkowywanie pytań do odpowiedzi
  • łączenie fragmentów zdań w języku niemieckim
  • łączenie fragmentów zdań w języku polskim i niemieckim
  • uzupełnianie tabeli w oparciu o przeczytany tekst
  • zaznaczanie informacji z tekstu na mapie.

Kryteria oceny sprawności rozumienia tekstu czytanego

 

Uczeń powinien rozumieć tekst czytany globalnie, selektywnie i szczegółowo. Teksty

przeznaczone do czytania ze zrozumieniem na poziomie A1 to krótkie teksty informacyjne. Sprawność rozumienia tekstu czytanego może być oceniana osobno lub łączona ze sprawnością pisania lub mówienia.

Na ocenę bardzo dobry w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • w pełni rozumie teksty bogate pod względem treści i zróżnicowane pod względem struktur morfo-syntaktycznych
  • określa główną myśl tekstu, przewodnie myśli poszczególnych części tych tekstów oraz intencje autora
  • sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w tekstach
  • dobrze rozumie ogólny sens skróconych tekstów autentycznych z różnych źródeł oraz skróconych tekstów literackich.

Na ocenę dobry w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • dobrze rozumie większość tekstów zróżnicowanych pod względem treści i struktur morfo-syntaktycznych
  • określa ich główną myśl oraz dobrze radzi sobie z poszczególnymi fragmentami tekstu
  • znajduje większość potrzebnych informacji szczegółowych
  • rozumie ogólny sens skróconych tekstów autentycznych z różnych źródeł oraz prostych tekstów literackich.

Na ocenę dostateczny w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • rozumie ogólnie dużą część prostych tekstów mało zróżnicowanych pod względem treści i struktur morfo-syntaktycznych
  • poprawnie określa ich główną myśl oraz większość myśli poszczególnych fragmentów tekstu,
  • znajduje sporo potrzebnych informacji szczegółowych w tekstach,
  • rozumie ogólny sens dużej części krótkich tekstów autentycznych.

Na ocenę dopuszczający w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • rozumie tylko niektóre proste teksty informacyjne
  • z trudem określa ich główną myśl oraz myśli poszczególnych fragmentów tekstu
  • znajduje tylko niektóre potrzebne informacje szczegółowe
  • rozumie ogólny sens tylko niektórych bardzo uproszczonych tekstów autentycznych.

Na ocenę niedostateczny w zakresie rozumienia tekst czytanego uczeń:

  • rozumie jedynie bardzo słabo proste teksty
  • sporadycznie znajduje informacje szczegółowe
  • z trudem rozumie ogólny sens bardzo uproszonych tekstów autentycznych.

Uczeń dyslektyczny pracuje wolniej z tekstem. Może mieć problemy ze zrozumieniem polecenia i właściwym zapisem rozwiązania. Powinien mieć zatem więcej czasu na przeczytanie i rozwiązanie zadań do tekstu.

Sprawność rozumienia ze słuchu

Sprawność rozumienia ze słuchu sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

  • wielokrotny wybór
  • prawda / fałsz / brak informacji w tekście
  • udzielanie odpowiedzi na pytania do tekstu
  • przyporządkowywanie pytań do odpowiedzi
  • dopasowywanie tekstu do intencji
  • przyporządkowywanie słów, zdań i wyrażeń do rysunków
  • dopasowywanie informacji do zdjęć
  • przyporządkowywanie wypowiedzi do odpowiednich osób
  • wypełnianie kwestionariusza, tabeli
  • uzupełnianie brakujących informacji w tekście.

Kryteria oceny sprawności rozumienia ze słuchu

Uczeń powinien rozumieć tekst słuchany globalnie, selektywnie i szczegółowo. Teksty

przeznaczone do słuchania w klasie pierwszej szkoły ponadgimnazjalnej to teksty dialogowe, wiadomości radiowe, wywiady, reklamy. Sprawność rozumienia ze słuchu może być oceniana osobno lub łączona ze sprawnością pisania lub mówienia.

Na ocenę bardzo dobry w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • w pełni rozumie wypowiedzi niemieckich użytkowników języka mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu
  • rozumie ogólny sens prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w tekstach słuchanych
  • dobrze rozumie język nauczyciela, jego polecenia i instrukcje na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę dobry w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie wypowiedzi niemieckich użytkowników języka mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
  • rozumie ogólny sens większości prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w prostych tekstach słuchanych,
  • rozumie język nauczyciela, jego polecenia i instrukcje na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

 

Na ocenę dostateczny w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie dużą część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jako ojczystym, mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu
  • rozumie ogólny sens dużej części prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • znajduje dużą część szukanych informacji szczegółowych w dialogach i prostych tekstach słuchanych
  • rozumie dużą część poleceń i instrukcji nauczyciela na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę dopuszczający w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie ogólnie tylko część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jako ojczystym mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu
  • rozumie ogólny sens niektórych części prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • znajduje niektóre informacje szczegółowe w prostych tekstach słuchanych
  • rozumie część poleceń i instrukcji nauczyciela na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę niedostateczny w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie ogólnie niewielką część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jak ojczystym mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu
  • rozumie niewielką część prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • znajduje pojedyńcze informacje szczegółowe w dialogach i prostych tekstach słuchanych
  • rozumie nieliczne proste polecenia i instrukcje nauczyciela na lekcji.

 

Ocena za opanowanie sprawności rozumienia tekstu czytanego i ze słuchu zależy od liczby i jakości wykonanych zadań.

Na oceny niższe wystarczy wykonać zadania zamknięte, nie wymagające tworzenia własnego tekstu.

Aby otrzymać ocenę dobrą i bardzo dobrą należy oprócz zadań łatwiejszych wykonać również zadania półotwarte i otwarte, które wymagają przetworzenia tekstu, zastosowania innych wrażeń, wyciagnięcia wniosków.

Zadania punktowane będą w systemie 0–1.

Uczeń dyslektyczny powinien mieć więcej czasu na wykonanie zadania.

Sprawność mówienia

Sprawność mówienia sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

  • zasięganie i udzielanie informacji
  • prowadzenie dialogów wg wzoru
  • odpowiadanie na pytania
  • opowiadanie o miejscach, osobach, wydarzeniach
  • prowadzenie rozmowy według scenariusza
  • prowadzenie rozmowy z odgrywaniem ról
  • opisywanie ilustracji, zdjęcia
  • wyrażanie i uzasadnianie opinii, poglądów
  • wyrażanie zgody i sprzeciwu
  • podawanie argumentów.

Kryteria oceny sprawności mówienia

 

Na ocenę bardzo dobry w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela płynnej i interesującej wypowiedzi na zadane pytanie zawierającej bogate słownictwo i frazeologię na danym poziomie, co pozwala na pełny przekaz treści (np. opis ilustracji)
  • czynnie uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego, najbliższego otoczenia i inne z nimi związane
  • potrafi podejmować różne role w procesie komunikacyjnym
  • jasno i zrozumiale wyraża swoje opinie, podaje trafne argumenty za i przeciw
  • prezentuje wypowiedź poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym
  • stosuje bezbłędnie odpowiednie formy gramatyczne
  • potrafi przekazać informację w języku potocznym i oficjalnym
  • popełnia sporadycznie błędy nie zakłócające w żaden sposób komunikacji.

 

Na ocenę dobry w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela wyczerpującej wypowiedzi na zadane pytanie zawierającej właściwe środki językowe, co pozwala na przekaz treści (np. opis ilustracji)
  • czynnie uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego, najbliższego otoczenia i inne z nimi związane
  • potrafi podejmować różne role w procesie komunikacyjnym
  • na ogół wyraża jasno i zrozumiale swoje opinie i podaje argumenty
  • prezentuje wypowiedź na ogół poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym
  • zwykle potrafi przekazać informację w języku potocznym i oficjalnym
  • popełnia drobne błędy nie zakłócające komunikacji

Na ocenę dostateczny w zakresie mówienia uczeń:

  • uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego i najbliższego otoczenia
  • potrafi podejmować niektóre role w procesie komunikacyjnym
  • w swoich opiniach posługuje się językiem dosyć lakonicznym
  • prezentuje wypowiedź nie zawsze poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym
  • stosuje podstawowe formy gramatyczne i struktury
  • popełnia błędy czasem zakłócające komunikację.

 

Na ocenę dopuszczający w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela wypowiedzi zawierającej ubogie słownictwo i bardzo proste struktury językowe, co pozwala na przekaz nielicznych wymaganych informacji,
  • w wypowiedzi przyjmuje postawę pasywną ujmując temat bardzo lakonicznie
  • prezentuje wypowiedź wspomaganą w dużym stopniu przez pytania i sugestie nauczyciela
  • popełnia liczne błędy gramatyczne, świadczące o nieznajomości niektórych struktur i błędy fonetyczne, które ograniczają pełne zrozumienie wypowiedzi i komunikacji.

Na ocenę niedostateczny w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela wypowiedzi zawierającej bardzo ograniczone słownictwo i bardzo nieporadne struktury językowe, co nie pozwala na przekaz wymaganych informacji
  • udziela nie zrozumiałych wypowiedzi i zadaje pytania niezgodne z tematem rozmowy
  • prezentuje wypowiedź chaotyczną, wspomaganą w dużym stopniu przez nauczyciela,
  • popełnia bardzo liczne błędy gramatyczne, świadczące o nieznajomości struktur i błędy fonetyczne, które uniemożliwiają lub ograniczają pełne zrozumienie wypowiedzi i komunikacji.

 

Sprawność pisania

Sprawność pisania można rozwijać osobno lub w połączeniu z innymi sprawnościami, np. czytaniem i słuchaniem. Uwzględnia pisanie krótkich i dłuższych tekstów wymaganych na egzaminie maturalnym. Sprawdzane jest za pomocą następujących technik:

 

  • uzupełnianie ankiet, formularzy i kwestionariuszy
  • przekazywanie wiadomości pisemnej
  • pisanie życzeń, pozdrowień, zaproszeń, ogłoszeń i in.
  • pisanie e-maili i pocztówek
  • pisanie wypowiedzi na podany temat

Kryteria oceny sprawności pisania

Na ocenę bardzo dobry w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi zgodne z tematem przekazując wszystkie wymagane informacje z użyciem odpowiednich środków językowych
  • bezbłędnie wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze
  • opisuje ludzi, przedmioty, miejsca wykorzystując bogate i oryginalne słownictwo i struktury
  • potrafi tworzyć wypowiedzi logiczne, harmonijne i spójne
  • popełnia bardzo sporadycznie błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz nieliczne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu
  • stosuje poprawną ortografie i interpunkcję.

Na ocenę dobry w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi zgodne z tematem przekazując prawie wszystkie wymagane informacje z użyciem odpowiednich środków językowych
  • na ogół bezbłędnie wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze
  • opisuje ludzi, przedmioty, miejsca wykorzystując dość bogate i ciekawe słownictwo i struktury
  • potrafi tworzyć wypowiedzi logiczne, harmonijne i spójne
  • popełnia bardzo nieliczne błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz drobne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu
  • stosuje w zasadzie poprawną ortografię i interpunkcję.

 

Na ocenę dostateczny w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi zgodne z tematem przekazując większość wymaganych informacji z użyciem podstawowych środków językowych
  • wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze
  • opisuje ludzi, przedmioty, miejsca wykorzystując mało urozmaicone słownictwo i struktury
  • popełnia dość liczne błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz drobne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu
  • popełnia błędy ortograficzne i interpunkcyjne.

 

Na ocenę dopuszczający w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi nie w pełni zgodne z tematem przekazując część wymaganych informacji, nie mieszczące się w granicach podanej normy
  • ma problemy z wypełnieniem ankiety, formularza, kwestionariusza
  • opisuje ludzi, przedmioty, miejsca wykorzystując ubogie słownictwo i struktury
  • stosuje liczne powtórzenia leksykalne, ogólniki i internacjonalizmy
  • popełnia liczne błędy gramatyczne i leksykalne zakłócające znacznie komunikację oraz błędy w pisowni i interpunkcji

Na ocenę niedostateczny w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi pozbawione logiki, chaotyczne, niezgodne z wymogami formy
  • nie potrafi uzupełnić ankiety, formularza, kwestionariusza
  • stosuje liczne powtórzenia leksykalne, ogólniki i internacjonalizmy
  • popełnia rażące błędy gramatyczne i leksykalne zakłócające znacznie komunikację oraz błędy w pisowni i interpunkcji

 

Uczniowie ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu wymagają indywidualnego traktowania i stawiania im stosownych wymagań. Powinni być częściej oceniani na podstawie wypowiedzi ustnych. Błędy w pisowni, ortograficzne i interpunkcyjne nie powinny być oceniane. Powinni mieć możliwość dłuższego pisania pac pisemnych, a także korzystanie w miarę potrzeby z komputera.

UWAGA:

W powyższych kryteriach nie uwzględniono oceny celującej. Uczeń może ją otrzymać jeśli spełni wszystkie kryteria na ocenę bardzo dobrą, a ponadto wyróżnia się na terenie klasy czy szkoły, bierze udział w konkursach, olimpiadach przedmiotowych, wykonuje dodatkowe określone przez nauczyciela zadania czy projekty.

UWAGI OGÓLNE

  1. Przedmiotowy System Oceniania z języka niemieckiego powinien być zgodny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania.
  2. Nauczyciel jest zobowiązany do indywidualnego traktowania uczniów ze specyficznymi potrzebami zgodnie z opinią zawarta w orzeczeniu poradni.
  3. Na początku roku uczniowie powinni być poinformowani przez nauczyciela o zakresie wymagań na określoną ocenę oraz sposobie i zasadach oceniania.
  4. Zakres i terminy dłuższych sprawdzianów powinny być podawane przez nauczyciela z wyprzedzeniem.
  5. Zapowiedzi nie wymagają krótkie sprawdziany i kartkówki obejmujące materiał bieżący.
  6. Nauczyciel powinien poprawić sprawdziany i prace kontrolne w ciągu dwóch tygodni i udostępnić je uczniom do poprawy.
  7. Uczeń powinien mieć możliwość poprawy oceny z pracy pisemnej. Okres na poprawę nie może jednak przekraczać dwóch tygodni od otrzymania testu.
  8. O przewidywanej ocenie semestralnej należy powiadomić ucznia nie później niż na miesiąc przed konferencją klasyfikacyjną.
  9. Ocena końcowa jest wystawiana na podstawie ocen cząstkowych (Skala ocen od 1 do 6). Mogą to być oceny za poszczególne sprawności językowe: słuchanie i czytanie ze zrozumieniem, mówienie i pisanie, a także za znajomość słownictwa, gramatyki, wymowę, aktywność na lekcji, prace domowe, testy. Skalę punktową przeliczaną na oceny ustala nauczyciel.
  10. Zaangażowanie na lekcji, uczestnictwo w konkursach, projektach należy wynagradzać punktami, plusami, ocenami i uwzględniać przy wystawianiu ocen końcowych.
  11. Uczeń może w ciągu semestru zgłosić nieprzygotowanie do zajęć, ich ilość i tryb zgłaszania i nadrabiania określi nauczyciel.
  12. Nieobecność na pracy klasowej czy sprawdzianie powinna być usprawiedliwiona, a napisanie pracy powinno nastąpić w jak najkrótszym terminie podanym przez nauczyciela.

Wymagania edukacyjne dla klasy 1be (2013/2014) I.Chmielewska

Wymagania edukacyjne dla klasy 1be (2013/2014) I.Chmielewska:

Pobierz

Wymagania edukacyjne dla klasy 1a (2013/2014) I.Chmielewska

Przedmiotowy system oceniania (PSO) z języka niemieckiego

dla szkół ponadgimnazjalnych

Podręcznik: EXAKT 1

zakres podstawowy

Poziom A1

 

Klasa 1a

Kontrola osiągnięć uczniów dostarcza nauczycielowi ważnych informacji o wynikach i skuteczności jego metod pracy z daną grupą uczniów.

Aby uprościć i uregulować system oceniania w każdej szkole tworzy się wewnątrzszkolne systemy oceniania. Pomagają one zrozumieć uczniom i ich rodzicom stosowaną procedurę oceniania, wymagania, kryteria mierzenia osiągnięć, definiują formy kontaktów z rodzicami.

Przedmiotowy system oceniania z języka niemieckiego opracowany do podręcznika Exakt 1 powinien wskazać uczniom, jak się uczyć, aby uzyskać najlepszą ocenę, a nauczycielom pracującym z podręcznikiem pomóc formułować wymagania i zadania dla uczniów, aby z sukcesem zdali egzamin maturalny.

POS jest jedynie propozycją regulacji oceniania i może być modyfikowany i ulepszany w zależności od potrzeb i warunków nauczania w danej szkole.

Ocenianie obejmuje cztery podstawowe sprawności językowe zgodnie z formułą egzaminu maturalnego:

  • rozumienie tekstu czytanego
  • rozumienie ze słuchu
  • pisanie
  • mówienie.

Sprawności te oceniane będą w ramach następujących zakresów tematycznych:

  • człowiek (udzielanie podstawowych informacji       sobie)
  • dom (określanie i opisywanie miejsca zamieszkania, opisywanie mieszkania i swojego pokoju)
  • szkoła (nazywanie przedmiotów szkolnych, plan lekcji i zajęcia dodatkowe, opisywanie szkoły)
  • praca (nazywanie zawodów, miejsc pracy i typowych czynności)
  • rodzina (rodzeństwo, inni członkowie rodziny, zwierzęta w rodzinie),
  • żywienie (nazywanie produktów spożywczych, posiłków i potraw, upodobania i nawyki żywieniowe, zamawianie potraw w lokalach gastronomicznych)
  • zakupy (nazywanie artykułów i miejsc robienia zakupów)
  • podróże (nazywanie miejsc i instytucji w mieście, opisywanie drogi)
  • kultura (nazywanie wydarzeń kulturalnych, informowanie zainteresowaniach)
  • sport (nazywanie dyscyplin sportowych, informowanie o zainteresowaniach sportowych)
  • zdrowie (informowanie o samopoczuciu, nazywanie środków farmaceutycznych)
  • technika (nazywanie urządzeń technicznych, korzystanie z nich)
  • środowisko (opisywanie pogody, określanie czasu)
  • kraje niemieckiego obszaru językowego (udzielanie podstawowych informacji).

W trakcie nauki z Exakt 1 uczeń pozna i utrwali następujące zagadnienia i struktury gramatyczne:

  • odmiana czasowników regularnych i nieregularnych w liczbie pojedynczej i mnogiej w czasie teraźniejszym Präsens
  • czasownik haben, sein, wissen
  • pytania ogólne i szczegółowe
  • rzeczowniki
  • rodzajniki
  • odmiana czasownika modalnego können
  • wyrażanie przynależności
  • zaimek nieokreślony
  • wyrażenie es gibt
  • czasowniki zwrotne
  • czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złożone
  • przeczenia kein- , keine-
  • przyimki lokalne
  • konstrukcja zu + bezokolicznik
  • szyk wyrazów w zdaniach prostych oznajmujących, pytających, rozkazujących.

Kontrola pisemna opanowania słownictwa z zakresu obowiązujących zakresów tematycznych i struktur gramatycznych może mieć formę zapowiedzianych krótkich sprawdzianów po zrealizowaniu określonej partii materiału, testu sprawdzającego na koniec każdego rozdziału, jak i kompleksowych sprawdzianów na zakończenie semestru czy roku nauki.

EXAKT 1 zapoznaje uczniów z technikami kontroli opanowania materiału w części podręcznikowej Zwischenstation 1, Zwischenstation 2, Zwischenstation 3 i Exakt plus.

W książce ćwiczeń do Exakt 1 znajduje się modelowy test z punktacją, w którym uczeń może sprawdzić się sam.

Sprawności językowe

Sprawność rozumienia tekstu czytanego

 

Sprawność rozumienia tekstu czytanego sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

  • prawda / fałsz / brak informacji w tekście
  • znajdowanie w tekście określonych informacji
  • rozpoznawanie związków miedzy poszczególnymi częściami tekstu
  • określanie głównej myśli poszczególnych części tekstu
  • technika wielokrotnego wyboru (3 lub 4 możliwości)
  • udzielanie odpowiedzi na pytania
  • uzupełnianie brakujących informacji w lukach
  • przyporządkowywanie zdjęć poszczególnym fragmentom tekstów
  • przyporządkowywanie pytań do odpowiedzi
  • łączenie fragmentów zdań w języku niemieckim
  • łączenie fragmentów zdań w języku polskim i       niemieckim
  • uzupełnianie tabeli w oparciu o przeczytany tekst
  • zaznaczanie informacji z tekstu na mapie.

Kryteria oceny sprawności rozumienia tekstu czytanego

 

Uczeń powinien rozumieć tekst czytany globalnie, selektywnie i szczegółowo. Teksty

przeznaczone do czytania ze zrozumieniem na poziomie A1 to krótkie teksty informacyjne. Sprawność rozumienia tekstu czytanego może być oceniana osobno lub łączona ze sprawnością pisania lub mówienia.

Na ocenę bardzo dobry w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • w pełni rozumie teksty bogate pod względem treści i zróżnicowane pod względem struktur morfo-syntaktycznych
  • określa główną myśl tekstu, przewodnie myśli poszczególnych części tych tekstów oraz intencje autora
  • sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w tekstach
  • dobrze rozumie ogólny sens skróconych tekstów autentycznych z różnych źródeł oraz skróconych tekstów literackich.

Na ocenę dobry w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • dobrze rozumie większość tekstów zróżnicowanych pod względem treści i struktur morfo-syntaktycznych
  • określa ich główną myśl oraz dobrze radzi sobie z poszczególnymi fragmentami tekstu
  • znajduje większość potrzebnych informacji szczegółowych
  • rozumie ogólny sens skróconych tekstów autentycznych z różnych źródeł oraz prostych tekstów literackich.

Na ocenę dostateczny w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • rozumie ogólnie dużą część prostych tekstów mało zróżnicowanych pod względem treści i struktur morfo-syntaktycznych
  • poprawnie określa ich główną myśl oraz większość myśli poszczególnych fragmentów tekstu,
  • znajduje sporo potrzebnych informacji szczegółowych w tekstach,
  • rozumie ogólny sens dużej części krótkich tekstów       autentycznych.

Na ocenę dopuszczający w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • rozumie tylko niektóre proste teksty informacyjne
  • z trudem określa ich główną myśl oraz myśli poszczególnych fragmentów tekstu
  • znajduje tylko niektóre potrzebne informacje szczegółowe
  • rozumie ogólny sens tylko niektórych bardzo uproszczonych tekstów autentycznych.

Na ocenę niedostateczny w zakresie rozumienia tekst czytanego uczeń:

  • rozumie jedynie bardzo słabo proste teksty
  • sporadycznie znajduje informacje szczegółowe
  • z trudem rozumie ogólny sens bardzo uproszonych tekstów autentycznych.

Uczeń dyslektyczny pracuje wolniej z tekstem. Może mieć problemy ze zrozumieniem polecenia i właściwym zapisem rozwiązania. Powinien mieć zatem więcej czasu na przeczytanie i rozwiązanie zadań do tekstu.

Sprawność rozumienia ze słuchu

Sprawność rozumienia ze słuchu sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

  • wielokrotny wybór
  • prawda / fałsz / brak informacji w tekście
  • udzielanie odpowiedzi na pytania do tekstu
  • przyporządkowywanie pytań do odpowiedzi
  • dopasowywanie tekstu do intencji
  • przyporządkowywanie słów, zdań i wyrażeń do rysunków
  • dopasowywanie informacji do zdjęć
  • przyporządkowywanie wypowiedzi do odpowiednich osób
  • wypełnianie kwestionariusza, tabeli
  • uzupełnianie brakujących informacji w tekście.

Kryteria oceny sprawności rozumienia ze słuchu

Uczeń powinien rozumieć tekst słuchany globalnie, selektywnie i szczegółowo. Teksty

przeznaczone do słuchania w klasie pierwszej szkoły ponadgimnazjalnej to teksty dialogowe, wiadomości radiowe, wywiady, reklamy. Sprawność rozumienia ze słuchu może być oceniana osobno lub łączona ze sprawnością pisania lub mówienia.

Na ocenę bardzo dobry w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • w pełni rozumie wypowiedzi niemieckich użytkowników języka mówiących       w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu
  • rozumie ogólny sens prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w tekstach słuchanych
  • dobrze rozumie język nauczyciela, jego polecenia i instrukcje na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę dobry w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie wypowiedzi niemieckich użytkowników języka mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
  • rozumie ogólny sens większości prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w prostych tekstach słuchanych,
  • rozumie język nauczyciela, jego polecenia i instrukcje na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

 

Na ocenę dostateczny w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie dużą część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jako ojczystym, mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu
  • rozumie ogólny sens dużej części prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • znajduje dużą część szukanych informacji szczegółowych w dialogach i prostych tekstach słuchanych
  • rozumie dużą część poleceń i instrukcji nauczyciela na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę dopuszczający w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie ogólnie tylko część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jako ojczystym mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu
  • rozumie ogólny sens niektórych części prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • znajduje niektóre informacje szczegółowe w prostych tekstach słuchanych
  • rozumie część poleceń i instrukcji nauczyciela na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę niedostateczny w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie ogólnie niewielką część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jak ojczystym mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu
  • rozumie niewielką część prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru
  • znajduje pojedyńcze informacje szczegółowe w dialogach i prostych tekstach słuchanych
  • rozumie nieliczne proste polecenia i       instrukcje nauczyciela na lekcji.

 

Ocena za opanowanie sprawności rozumienia tekstu czytanego i ze słuchu zależy od liczby i jakości wykonanych zadań.

Na oceny niższe wystarczy wykonać zadania zamknięte, nie wymagające tworzenia własnego tekstu.

Aby otrzymać ocenę dobrą i bardzo dobrą należy oprócz zadań łatwiejszych wykonać również zadania półotwarte i otwarte, które wymagają przetworzenia tekstu, zastosowania innych wrażeń, wyciagnięcia wniosków.

Zadania punktowane będą w systemie 0–1.

Uczeń dyslektyczny powinien mieć więcej czasu na wykonanie zadania.

Sprawność mówienia

Sprawność mówienia sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

  • zasięganie i udzielanie informacji
  • prowadzenie dialogów wg wzoru
  • odpowiadanie na pytania
  • opowiadanie o miejscach, osobach, wydarzeniach
  • prowadzenie rozmowy według scenariusza
  • prowadzenie rozmowy z odgrywaniem ról
  • opisywanie ilustracji, zdjęcia
  • wyrażanie i uzasadnianie opinii, poglądów
  • wyrażanie zgody i sprzeciwu
  • podawanie argumentów.

Kryteria oceny sprawności mówienia

 

Na ocenę bardzo dobry w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela płynnej i interesującej wypowiedzi na zadane pytanie zawierającej bogate słownictwo i frazeologię na danym poziomie, co pozwala na pełny przekaz treści (np. opis ilustracji)
  • czynnie uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego, najbliższego otoczenia i inne z nimi związane
  • potrafi podejmować różne role w procesie komunikacyjnym
  • jasno i zrozumiale wyraża swoje opinie, podaje trafne argumenty za i przeciw
  • prezentuje wypowiedź poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym
  • stosuje bezbłędnie odpowiednie formy gramatyczne
  • potrafi przekazać informację w języku potocznym i oficjalnym
  • popełnia sporadycznie błędy nie zakłócające w żaden sposób komunikacji.

 

Na ocenę dobry w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela wyczerpującej wypowiedzi na zadane pytanie zawierającej właściwe środki językowe, co pozwala na przekaz treści (np. opis ilustracji)
  • czynnie uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego, najbliższego otoczenia i inne z nimi związane
  • potrafi podejmować różne role w procesie komunikacyjnym
  • na ogół wyraża jasno i zrozumiale       swoje opinie i podaje argumenty
  • prezentuje wypowiedź na ogół poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym
  • zwykle potrafi przekazać informację w języku potocznym i oficjalnym
  • popełnia drobne błędy nie zakłócające komunikacji

Na ocenę dostateczny w zakresie mówienia uczeń:

  • uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego i najbliższego otoczenia
  • potrafi podejmować niektóre role w procesie komunikacyjnym
  • w swoich opiniach posługuje się językiem dosyć lakonicznym
  • prezentuje wypowiedź nie zawsze poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym
  • stosuje podstawowe formy gramatyczne i struktury
  • popełnia błędy czasem zakłócające komunikację.

 

Na ocenę dopuszczający w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela wypowiedzi zawierającej ubogie słownictwo i bardzo proste struktury językowe, co pozwala na przekaz nielicznych wymaganych informacji,
  • w wypowiedzi przyjmuje postawę pasywną ujmując temat bardzo lakonicznie
  • prezentuje wypowiedź wspomaganą w dużym stopniu przez pytania i sugestie nauczyciela
  • popełnia liczne błędy gramatyczne, świadczące o nieznajomości niektórych struktur i błędy fonetyczne, które ograniczają pełne zrozumienie wypowiedzi i komunikacji.

Na ocenę niedostateczny w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela wypowiedzi zawierającej bardzo ograniczone słownictwo i bardzo nieporadne struktury językowe, co nie pozwala na przekaz wymaganych informacji
  • udziela nie zrozumiałych wypowiedzi i zadaje pytania niezgodne z tematem rozmowy
  • prezentuje wypowiedź chaotyczną, wspomaganą w dużym stopniu przez nauczyciela,
  • popełnia bardzo liczne błędy gramatyczne, świadczące o nieznajomości struktur i błędy fonetyczne, które uniemożliwiają lub ograniczają pełne zrozumienie wypowiedzi i komunikacji.

 

Sprawność pisania

Sprawność pisania można rozwijać osobno lub w połączeniu z innymi sprawnościami, np. czytaniem i słuchaniem. Uwzględnia pisanie krótkich i dłuższych tekstów wymaganych na egzaminie maturalnym. Sprawdzane jest za pomocą następujących technik:

 

  • uzupełnianie ankiet, formularzy i kwestionariuszy
  • przekazywanie wiadomości pisemnej
  • pisanie życzeń, pozdrowień, zaproszeń, ogłoszeń i.in.
  • pisanie e-maili i pocztówek
  • pisanie wypowiedzi na podany temat

Kryteria oceny sprawności pisania

Na ocenę bardzo dobry w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi zgodne z tematem przekazując wszystkie wymagane informacje z użyciem odpowiednich środków językowych
  • bezbłędnie wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze
  • opisuje ludzi, przedmioty, miejsca wykorzystując bogate i oryginalne słownictwo i struktury
  • potrafi tworzyć wypowiedzi logiczne, harmonijne i spójne
  • popełnia bardzo sporadycznie błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz nieliczne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu
  • stosuje poprawną ortografie i interpunkcję.

Na ocenę dobry w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi zgodne z tematem przekazując prawie wszystkie wymagane informacje z użyciem odpowiednich środków językowych
  • na ogół bezbłędnie wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze
  • opisuje ludzi, przedmioty, miejsca wykorzystując dość bogate i ciekawe słownictwo i struktury
  • potrafi tworzyć wypowiedzi logiczne, harmonijne i spójne
  • popełnia bardzo nieliczne błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz drobne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu
  • stosuje w zasadzie poprawną ortografię i interpunkcję.

 

Na ocenę dostateczny w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi zgodne z tematem przekazując większość wymaganych informacji z użyciem podstawowych środków językowych
  • wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze
  • opisuje ludzi, przedmioty, miejsca wykorzystując mało urozmaicone słownictwo i struktury
  • popełnia dość liczne błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz drobne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu
  • popełnia błędy ortograficzne i interpunkcyjne.

 

Na ocenę dopuszczający w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi nie w pełni zgodne z tematem przekazując część wymaganych informacji, nie mieszczące się w granicach podanej normy
  • ma problemy z wypełnieniem ankiety, formularza, kwestionariusza
  • opisuje ludzi, przedmioty, miejsca wykorzystując ubogie słownictwo i struktury
  • stosuje liczne powtórzenia leksykalne, ogólniki i internacjonalizmy
  • popełnia liczne błędy gramatyczne i leksykalne zakłócające znacznie komunikację oraz błędy w pisowni i interpunkcji

Na ocenę niedostateczny w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi pozbawione logiki, chaotyczne, niezgodne z wymogami formy
  • nie potrafi uzupełnić ankiety, formularza, kwestionariusza
  • stosuje liczne powtórzenia leksykalne, ogólniki i internacjonalizmy
  • popełnia rażące błędy gramatyczne i leksykalne zakłócające znacznie komunikację oraz błędy w pisowni i interpunkcji

 

Uczniowie ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu wymagają indywidualnego traktowania i stawiania im stosownych wymagań. Powinni być częściej oceniani na podstawie wypowiedzi ustnych. Błędy w pisowni, ortograficzne i interpunkcyjne nie powinny być oceniane. Powinni mieć możliwość dłuższego pisania pac pisemnych, a także korzystanie w miarę potrzeby z komputera.

UWAGA:

W powyższych kryteriach nie uwzględniono oceny celującej. Uczeń może ją otrzymać jeśli spełni wszystkie kryteria na ocenę bardzo dobrą, a ponadto wyróżnia się na terenie klasy czy szkoły, bierze udział w konkursach, olimpiadach przedmiotowych, wykonuje dodatkowe określone przez nauczyciela zadania czy projekty.

UWAGI OGÓLNE

  1. Przedmiotowy System Oceniania z języka niemieckiego       powinien być zgodny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania.
  2. Nauczyciel jest zobowiązany do indywidualnego traktowania uczniów ze specyficznymi potrzebami zgodnie z opinią zawarta w orzeczeniu poradni.
  3. Na początku roku uczniowie powinni być poinformowani przez nauczyciela o zakresie wymagań na określoną ocenę oraz sposobie i zasadach oceniania.
  4. Zakres i terminy dłuższych sprawdzianów powinny być podawane przez nauczyciela z wyprzedzeniem.
  5. Zapowiedzi nie wymagają krótkie sprawdziany i kartkówki obejmujące materiał bieżący.
  6. Nauczyciel powinien poprawić sprawdziany i prace kontrolne w ciągu dwóch tygodni i udostępnić je uczniom do poprawy.
  7. Uczeń powinien mieć możliwość poprawy oceny z pracy pisemnej. Okres na poprawę       nie może jednak przekraczać dwóch tygodni od otrzymania testu.
  8. O przewidywanej ocenie semestralnej należy powiadomić ucznia nie później niż na miesiąc przed konferencją klasyfikacyjną.
  9. Ocena końcowa jest wystawiana na podstawie ocen cząstkowych (Skala ocen od 1 do 6). Mogą to być oceny za poszczególne sprawności językowe: słuchanie i czytanie ze zrozumieniem, mówienie i pisanie, a także za znajomość słownictwa, gramatyki, wymowę, aktywność na lekcji, prace domowe, testy. Skalę punktową przeliczaną na oceny ustala nauczyciel.
  10. Zaangażowanie na lekcji, uczestnictwo w konkursach, projektach należy wynagradzać punktami, plusami, ocenami i uwzględniać przy wystawianiu ocen końcowych.
  11. Uczeń może w ciągu semestru zgłosić nieprzygotowanie do zajęć, ich ilość i tryb zgłaszania i nadrabiania określi nauczyciel.
  12. Nieobecność na pracy klasowej czy sprawdzianie powinna być usprawiedliwiona, a napisanie pracy powinno nastąpić w jak najkrótszym terminie podanym przez nauczyciela.

Wymagania edukacyjne dla klasy 2cdg (2013/2014) I.Chmielewska

Przedmiotowy system oceniania (PSO) z języka niemieckiego

dla szkół ponadgimnazjalnych

Podręcznik: EXAKT 2

zakres podstawowy

Poziom A2

Klasy 2c, 2d, 2g

Przedmiotowy system oceniania z języka niemieckiego opracowany do podręcznika Exakt 2 jest propozycją regulacji oceniania uczniów i może być modyfikowany i ulepszany w zależności od potrzeb i warunków nauczania w danej szkole.

Ocenianie obejmuje podobnie jak przy podręczniku Exakt 1 cztery podstawowe sprawności językowe zgodnie z formułą egzaminu maturalnego:

  • rozumienie tekstu czytanego
  • rozumienie ze słuchu
  • pisanie
  • mówienie.

Sprawności te oceniane będą w ramach następujących zakresów tematycznych:

  • człowiek (udzielanie podstawowych informacji       o sobie i innych osobach, życzenia, marzenia, plany na przyszłość, przyjaźń, zainteresowania, czas wolny, życie towarzyskie, niezwykłe wydarzenia, szczęście i pech)
  • dom (nazywanie typów mieszkań, domów, pomieszczeń, mebli, wyposażenia pokoju, opis pokoju)
  • szkoła (nazywanie przedmiotów szkolnych, plan lekcji i zajęcia dodatkowe, mundurki szkolne, opisywanie szkoły, nauczyciela, nazywanie przyborów szkolnych)
  • praca (nazywanie typowych czynności dnia codziennego)
  • rodzina (rodzeństwo, inni członkowie rodziny, zwierzęta w rodzinie, spędzanie wolnego czasu, podział obowiązków, konflikty w rodzinie)
  • żywienie (nazywanie produktów spożywczych, posiłków i potraw, upodobania i nawyki żywieniowe, przepisy kulinarne, zamawianie potraw w lokalach gastronomicznych)
  • zakupy (nazywanie artykułów i miejsc robienia zakupów)
  • podróże (nazywanie miejsc i instytucji w mieście, opisywanie drogi, wypadki w podróży, różne formy spędzania wakacji, oferty biur podróży)
  • kultura (nazywanie wydarzeń kulturalnych, informowanie o zainteresowaniach)
  • sport (nazywanie dyscyplin sportowych, informowanie o zainteresowaniach sportowych, centra sportowe, igrzyska paraolimpijskie)
  • zdrowie (informowanie o samopoczuciu, stanie zdrowia, dolegliwościach i chorobach, nazywanie środków farmaceutycznych, profilaktyka chorób, uzależnienia i nałogi)
  • technika (nazywanie urządzeń technicznych, korzystanie z nich, zagrożenia w sieci)
  • środowisko (opisywanie pogody, określanie czasu, świat przyrody)
  • kraje niemieckiego obszaru językowego (udzielanie podstawowych informacji o osobliwościach Berlina, miastach Austrii, znanych osobach i pisarzach).

W trakcie nauki z Exakt 2 uczeń pozna i utrwali następujące zagadnienia i struktury gramatyczne:

  • odmiana czasowników modalnych müssen, mögen, dürfen, wollen, sollen w liczbie pojedynczej i mnogiej w czasie teraźniejszym Präsens
  • czasowniki haben, sein w czasie przeszłym Präteritum
  • czasownik lassem
  • czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złożone
  • tryb rozkazujący
  • czas przeszły Perfekt
  • tworzenie imiesłowu biernego
  • rekcja czasownika
  • zaimek nieosobowy es
  • pytania ogólne i szczegółowe
  • zdanie poboczne z weil, dass
  • szyk wyrazów w zdaniach ze spójnikami aber, oder, und, denn, sondern, deshalb.

Kontrola pisemna opanowania słownictwa z zakresu obowiązujących zakresów tematycznych i struktur gramatycznych może mieć formę zapowiedzianych krótkich sprawdzianów po zrealizowaniu określonej partii materiału, testu sprawdzającego na koniec każdego rozdziału, jak i kompleksowych sprawdzianów na zakończenie semestru czy roku nauki.

 

EXAKT 2 zapoznaje uczniów z technikami kontroli opanowania materiału w części podręcznikowej Zwischenstation 4, Zwischenstation 5, Zwischenstation 6 i Exakt plus.

W książce ćwiczeń do Exakt 2 znajduje się modelowy test z punktacją, w którym uczeń może sprawdzić się sam.

Sprawności językowe

Sprawność rozumienia tekstu czytanego

 

Sprawność rozumienia tekstu czytanego sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

  • prawda / fałsz / brak informacji w tekście
  • znajdowanie w tekście określonych informacji
  • rozpoznawanie związków miedzy poszczególnymi częściami tekstu
  • określanie głównej myśli poszczególnych części tekstu
  • technika wielokrotnego wyboru (3 lub 4 możliwości)
  • udzielanie odpowiedzi na pytania
  • uzupełnianie brakujących informacji w lukach
  • dopasowywanie zdjęć i ilustracji do tekstów
  • przyporządkowywanie pytań do odpowiedzi
  • łączenie fragmentów zdań w języku niemieckim
  • łączenie fragmentów zdań w języku polskim i       niemieckim
  • zbieranie informacji w tabeli

Kryteria oceny sprawności rozumienia tekstu czytanego

 

Teksty przeznaczone do czytania ze zrozumieniem na poziomie A2 to powszechnie spotykane

dokumenty i teksty autentyczne, teksty informacyjne i krótkie teksty literackie. Sprawność rozumienia tekstu czytanego może być oceniana osobno lub łączona ze sprawnością pisania lub mówienia. Uczniowie wyszukują informacje na różne interesujące ich tematy także z częściowo niezrozumiałych tekstów. Znaczenia nowych słów domyślają się z kontekstu (internacjonalizmy i własne doświadczenia językowe).

Na ocenę bardzo dobry w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • w pełni rozumie teksty bogate pod względem treści i zróżnicowane pod względem struktur morfo-syntaktycznych,
  • określa główną myśl tekstu, przewodnie myśli poszczególnych części tych tekstów oraz intencje autora,
  • sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w tekstach,
  • dobrze rozumie ogólny sens skróconych tekstów autentycznych z różnych źródeł oraz skróconych tekstów literackich.

Na ocenę dobry w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • dobrze rozumie większość tekstów zróżnicowanych pod względem treści i struktur morfo-syntaktycznych,
  • określa ich główną myśl oraz dobrze radzi sobie z poszczególnymi fragmentami tekstu,
  • znajduje większość potrzebnych informacji szczegółowych,
  • rozumie ogólny sens skróconych tekstów autentycznych z różnych źródeł oraz prostych tekstów literackich.

Na ocenę dostateczny w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • rozumie ogólnie dużą część prostych tekstów mało zróżnicowanych pod względem treści i struktur morfo-syntaktycznych,
  • poprawnie określa ich główną myśl oraz większość myśli poszczególnych fragmentów tekstu,
  • znajduje sporo potrzebnych informacji szczegółowych w tekstach,
  • rozumie ogólny sens dużej części krótkich tekstów autentycznych.

Na ocenę dopuszczający w zakresie rozumienia tekstu czytanego uczeń:

  • rozumie tylko niektóre proste teksty informacyjne,
  • z trudem określa ich główną myśl oraz myśli poszczególnych fragmentów tekstu,
  • znajduje tylko niektóre potrzebne informacje szczegółowe,
  • rozumie ogólny sens tylko niektórych bardzo uproszczonych tekstów autentycznych.

Na ocenę niedostateczny w zakresie rozumienia tekst czytanego uczeń:

  • rozumie jedynie bardzo słabo proste teksty,
  • sporadycznie znajduje informacje szczegółowe,
  • z trudem rozumie ogólny sens bardzo uproszczonych tekstów autentycznych.

Uczeń dyslektyczny pracuje wolniej z tekstem. Może mieć problemy ze zrozumieniem polecenia i właściwym zapisem rozwiązania. Powinien mieć zatem więcej czasu na przeczytanie i rozwiązanie zadań do tekstu.

Sprawność rozumienia ze słuchu

Sprawność rozumienia ze słuchu sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

  • wielokrotny wybór
  • prawda / fałsz / brak informacji w tekście
  • udzielanie odpowiedzi na pytania do tekstu
  • przyporządkowywanie pytań do odpowiedzi
  • dopasowywanie tekstu do intencji
  • przyporządkowywanie słów, zdań i wyrażeń do rysunków
  • dopasowywanie informacji do zdjęć
  • przyporządkowywanie wypowiedzi do odpowiednich osób
  • wypełnianie kwestionariusza, tabeli
  • uzupełnianie brakujących informacji w tekście.

Kryteria oceny sprawności rozumienia ze słuchu

Teksty przeznaczone do słuchania w klasie drugiej szkoły ponadgimnazjalnej to teksty

dialogowe, wiadomości radiowe, wywiady, reklamy. Sprawność rozumienia ze słuchu może

być oceniana osobno lub łączona ze sprawnością pisania lub mówienia.

Na ocenę bardzo dobry w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • w pełni rozumie wypowiedzi niemieckich użytkowników języka mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
  • rozumie ogólny sens prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
  • sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w tekstach słuchanych,
  • dobrze rozumie język nauczyciela, jego polecenia i instrukcje na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę dobry w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie wypowiedzi niemieckich użytkowników języka mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
  • rozumie ogólny sens większości prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
  • sprawnie znajduje szukane informacje szczegółowe w prostych tekstach słuchanych,
  • rozumie język nauczyciela, jego polecenia i instrukcje na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

 

Na ocenę dostateczny w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie dużą część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jako ojczystym, mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
  • rozumie ogólny sens dużej części prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
  • znajduje dużą część szukanych informacji szczegółowych w dialogach i prostych tekstach słuchanych,
  • rozumie dużą część poleceń i instrukcji nauczyciela na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę dopuszczający w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie ogólnie tylko część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jako ojczystym mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
  • rozumie ogólny sens niektórych części prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
  • znajduje niektóre informacje szczegółowe w prostych tekstach słuchanych,
  • rozumie część poleceń i instrukcji nauczyciela na lekcji oraz potrafi na nie zareagować.

Na ocenę niedostateczny w zakresie rozumienia ze słuchu uczeń:

  • rozumie ogólnie niewielką część wypowiedzi osób posługujących się językiem niemieckim jak ojczystym mówiących w normalnym tempie, zawierające niezrozumiałe elementy leksykalne i konstrukcje, których znaczenia można się domyślić z kontekstu,
  • rozumie niewielką część prostych sytuacji komunikacyjnych w różnych warunkach odbioru,
  • znajduje pojedyncze informacje szczegółowe w dialogach i prostych tekstach słuchanych,
  • rozumie nieliczne proste polecenia i instrukcje nauczyciela na lekcji.

 

Ocena za opanowanie sprawności rozumienia tekstu czytanego i ze słuchu zależy od liczby i jakości wykonanych zadań.

Na oceny niższe wystarczy wykonać zadania zamknięte, nie wymagające tworzenia własnego tekstu.

Aby otrzymać ocenę dobrą i bardzo dobrą należy oprócz zadań łatwiejszych wykonać również zadania półotwarte i otwarte, które wymagają przetworzenia tekstu, zastosowania innych wrażeń, wyciagnięcia wniosków.

Zadania punktowane będą w systemie 0–1.

Uczeń dyslektyczny powinien mieć więcej czasu na wykonanie zadania.

Sprawność mówienia

Sprawność mówienia sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

  • zasięganie i udzielanie informacji
  • prowadzenie dialogów wg wzoru
  • odpowiadanie na pytania
  • opowiadanie o miejscach, osobach
  • opowiadanie o wydarzeniach z przeszłości
  • prowadzenie rozmowy według scenariusza
  • prowadzenie rozmowy z odgrywaniem ról
  • opisywanie ilustracji, zdjęcia
  • wyrażanie i uzasadnianie opinii, poglądów
  • wyrażanie zgody i sprzeciwu
  • podawanie argumentów
  • uzasadnianie wyboru.

Kryteria oceny sprawności mówienia

 

 

Na ocenę bardzo dobry w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela płynnej i interesującej wypowiedzi na zadane pytanie zawierającej bogate słownictwo i frazeologię na danym poziomie, co pozwala na pełny przekaz treści (np. opis ilustracji),
  • czynnie uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego, najbliższego otoczenia i inne z nimi związane,
  • potrafi podejmować różne role w procesie komunikacyjnym,
  • jasno i zrozumiale wyraża swoje opinie, podaje trafne argumenty za i przeciw,
  • prezentuje wypowiedź poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym,
  • stosuje bezbłędnie odpowiednie formy gramatyczne,
  • potrafi przekazać informację w języku potocznym i oficjalnym,
  • popełnia sporadycznie błędy nie zakłócające w żaden sposób komunikacji.

 

Na ocenę dobry w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela wyczerpującej wypowiedzi na zadane pytanie zawierającej właściwe środki językowe, co pozwala na przekaz treści (np. opis ilustracji),
  • czynnie uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego, najbliższego otoczenia i inne z nimi związane,
  • potrafi podejmować różne role w procesie komunikacyjnym,
  • na ogół wyraża jasno i zrozumiale swoje opinie i podaje argumenty,
  • prezentuje wypowiedź na ogół poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym,
  • zwykle potrafi przekazać informację w języku potocznym i oficjalnym,
  • popełnia drobne błędy nie zakłócające komunikacji.

Na ocenę dostateczny w zakresie mówienia uczeń:

  • uczestniczy w rozmowie na tematy z życia codziennego i najbliższego otoczenia,
  • potrafi podejmować niektóre role w procesie komunikacyjnym,
  • w swoich opiniach posługuje się językiem dosyć lakonicznym,
  • prezentuje wypowiedź nie zawsze poprawną pod względem fonetycznym i gramatycznym,
  • stosuje podstawowe formy gramatyczne i struktury,
  • popełnia błędy czasem zakłócające komunikację.

 

Na ocenę dopuszczający w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela wypowiedzi zawierającej ubogie słownictwo i bardzo proste struktury językowe, co pozwala na przekaz nielicznych wymaganych informacji,
  • w wypowiedzi przyjmuje postawę pasywną, ujmując temat bardzo lakonicznie,
  • prezentuje wypowiedź wspomaganą w dużym stopniu przez pytania i sugestie nauczyciela,
  • popełnia liczne błędy gramatyczne, świadczące o nieznajomości niektórych struktur i błędy fonetyczne, które ograniczają pełne zrozumienie wypowiedzi i komunikacji.

Na ocenę niedostateczny w zakresie mówienia uczeń:

  • udziela wypowiedzi zawierającej bardzo ograniczone słownictwo i bardzo nieporadne struktury językowe, co nie pozwala na przekaz wymaganych informacji,
  • udziela niezrozumiałych wypowiedzi i zadaje pytania niezgodne z tematem rozmowy,
  • prezentuje wypowiedź chaotyczną, wspomaganą w dużym stopniu przez nauczyciela,
  • popełnia bardzo liczne błędy gramatyczne, świadczące o nieznajomości struktur i błędy fonetyczne, które uniemożliwiają lub ograniczają pełne zrozumienie wypowiedzi i komunikacji.

 

Sprawność pisania

Sprawność pisania można rozwijać osobno lub w połączeniu z innymi sprawnościami, np. czytaniem i słuchaniem. Uwzględnia pisanie krótkich i dłuższych tekstów wymaganych na egzaminie maturalnym. Sprawdzana jest za pomocą następujących technik:

 

  • uzupełnianie ankiet, formularzy i kwestionariuszy
  • przekazywanie wiadomości pisemnej
  • pisanie życzeń, pozdrowień, zaproszeń, ogłoszeń i in.
  • pisanie e-maili i pocztówek
  • pisanie listu według planu
  • pisanie wypowiedzi na podany temat.

Kryteria oceny sprawności pisania

Na ocenę bardzo dobry w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi zgodne z tematem, przekazując wszystkie wymagane informacje z użyciem odpowiednich środków językowych,
  • bezbłędnie wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze,
  • opisuje ludzi, przedmioty i miejsca, wykorzystując bogate i oryginalne słownictwo oraz struktury,
  • potrafi tworzyć wypowiedzi logiczne, harmonijne i spójne,
  • popełnia bardzo sporadycznie błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz nieliczne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu,
  • poprawnie stosuje zasady ortografii i interpunkcji.

Na ocenę dobry w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi zgodne z tematem, przekazując prawie wszystkie wymagane informacje z użyciem odpowiednich środków językowych,
  • na ogół bezbłędnie wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze,
  • opisuje ludzi, przedmioty i miejsca, wykorzystując dość bogate i ciekawe słownictwo oraz struktury,
  • potrafi tworzyć wypowiedzi logiczne, harmonijne i spójne,
  • popełnia bardzo nieliczne błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz drobne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu,
  • w zasadzie poprawnie stosuje zasady ortografii i interpunkcji.

 

Na ocenę dostateczny w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi zgodne z tematem, przekazując większość wymaganych informacji z użyciem podstawowych środków językowych,
  • wypełnia ankiety, formularze i kwestionariusze,
  • opisuje ludzi, przedmioty i miejsca, wykorzystując mało urozmaicone słownictwo oraz struktury,
  • popełnia dość liczne błędy gramatyczne i leksykalne, nie zakłócające komunikacji oraz drobne błędy w pisowni nie zmieniające znaczenia wyrazu,
  • popełnia błędy ortograficzne i interpunkcyjne.

 

Na ocenę dopuszczający w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi nie w pełni zgodne z tematem, przekazując część wymaganych informacji, nie mieszczące się w granicach podanej formy,
  • ma problemy z wypełnieniem ankiety, formularza, kwestionariusza,
  • opisuje ludzi, przedmioty i miejsca, wykorzystując ubogie słownictwo oraz struktury,
  • stosuje liczne powtórzenia leksykalne, ogólniki i internacjonalizmy,
  • popełnia liczne błędy gramatyczne i leksykalne znacznie zakłócające komunikację oraz błędy w pisowni i interpunkcji.

Na ocenę niedostateczny w zakresie pisania uczeń:

  • formułuje wypowiedzi pozbawione logiki, chaotyczne, niezgodne z wymogami formy,
  • nie potrafi wypełnić ankiety, formularza, kwestionariusza,
  • stosuje liczne powtórzenia leksykalne, ogólniki i internacjonalizmy,
  • popełnia rażące błędy gramatyczne i leksykalne uniemożliwiające lub znacznie zakłócające komunikację oraz błędy w pisowni i interpunkcji.

 

Uczniowie ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu wymagają indywidualnego traktowania. Powinni być częściej oceniani na podstawie wypowiedzi ustnych. Błędy w pisowni, ortograficzne i interpunkcyjne nie powinny być oceniane. Powinni mieć możliwość dłuższego pisania prac, a także - w miarę potrzeby - korzystania z komputera.

UWAGA:

W powyższych kryteriach nie uwzględniono oceny celującej. Uczeń może ją otrzymać jeśli spełni wszystkie kryteria na ocenę bardzo dobrą, a ponadto wyróżnia się na terenie klasy czy szkoły, bierze udział w konkursach, olimpiadach przedmiotowych, wykonuje dodatkowe określone przez nauczyciela zadania czy projekty.

UWAGI OGÓLNE

  1. Przedmiotowy System Oceniania z języka niemieckiego powinien być spójny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania.
  2. Nauczyciel jest zobowiązany do indywidualnego traktowania uczniów ze specyficznymi potrzebami zgodnie z opinią zawartą w orzeczeniu poradni.
  3. Na początku roku uczniowie powinni być poinformowani przez nauczyciela o zakresie wymagań na określoną ocenę oraz sposobie i zasadach oceniania.
  4. Zakres i terminy dłuższych sprawdzianów powinny być podawane przez nauczyciela z odpowiednim wyprzedzeniem.
  5. Nieobecność na pracy klasowej czy sprawdzianie powinna być usprawiedliwiona, a napisanie pracy powinno nastąpić w jak najkrótszym terminie podanym przez nauczyciela.
  6. Nauczyciel powinien poprawić sprawdziany i prace kontrolne w ciągu dwóch tygodni i udostępnić je uczniom do poprawy.
  7. Uczeń powinien mieć możliwość poprawy oceny z pracy pisemnej.
  8. O przewidywanej ocenie semestralnej należy powiadomić ucznia nie później niż na miesiąc przed konferencją klasyfikacyjną.
  9. Ocena końcowa jest wystawiana na podstawie ocen cząstkowych (Skala ocen od 1 do 6). Mogą to być oceny za poszczególne sprawności językowe: słuchanie i czytanie ze zrozumieniem, mówienie i pisanie, a także za znajomość słownictwa, gramatyki, wymowę, aktywność na lekcji, prace domowe, testy. Skalę punktową przeliczaną na oceny ustala nauczyciel.
  10. Aktywność na lekcji, uczestnictwo w konkursach, projektach należy wynagradzać punktami, plusami, ocenami i uwzględniać przy wystawianiu ocen końcowych.

Wymagania edukacyjne i kryteria oceniania dla klasy 1a (2013/14)

PROPOZYCJA PRZEDMIOTOWEGO SYSTEMU OCENIANIA Z JĘZYKA NIEMIECKIEGO
 
I. Zasady ogólne (wynikające z Rozporządzenia MENiS)
II. Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych
III. Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych
I. Zasady ogólne
1. Przedmiotowy System Oceniania (PSO) jest zgodny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania (WSO) i stanowi załącznik do Statutu Szkoły
2. W ramach oceniania przedmiotowego nauczyciel rozpoznaje poziom i postępy w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej i realizowanego przez nauczyciela programu nauczania uwzględniającego tą podstawę.
3. Ocenianiu podlegają osiągnięcia edukacyjne ucznia tj. stan wiedzy i umiejętności uczniów oraz postępy czynione przez ucznia.
4. O zakresie wymagań edukacyjnych i kryteriach oceniania nauczyciel informuje uczniów na pierwszej lekcji języka niemieckiego.
5. Wymagania edukacyjne są dostosowane do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia (m.in. na podstawie orzeczeń i opinii ppp).
6. Niezależnie od przyjętego w szkole systemu oceniania (np. punktowy, ocena opisowa, średnia ważona) ocenę roczną wyraża się w sześciostopniowej skali od 1 do 6.
7. Ocenianie ma za zadanie umożliwić:
a) informowanie ucznia, rodzica i nauczyciela o poziomie osiągnięć edukacyjnych oraz postępach ucznia,
b) udzielanie uczniowi pomocy w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju, rozwijaniu uzdolnień, pokonywaniu trudności,
c) motywowanie ucznia do dalszych postępów w nauce i zachowaniu.
II. Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych
1. Nauczyciel sprawdza osiągnięcia edukacyjne ucznia najczęściej jak to możliwe, im większa liczba ocen cząstkowych, tym mniejszy błąd pomiaru, którym są obarczone powszechnie stosowane testy nauczycielskie.
2. Do sprawdzania wiedzy, umiejętności i postępów edukacyjnych ucznia stosuje się takie narzędzia jak: obserwacja ucznia w trakcie zajęć edukacyjnych, udział w ćwiczeniach, testy, sprawdziany, prace pisemne, kartkówki, wypowiedzi ustne, prace domowe, aktywny udział w zajęciach
3. Uzyskane oceny są jawne, na prośbę ucznia lub jego opiekunów prawnych podlegają uzasadnieniu, a ocenione prace pisemne wglądowi.
4. Ocenę niedostateczną i dopuszczającą można poprawić w trybie określonym w WSO.
5. Sprawdziany i ich zakres są zapowiadane z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem, kartkówki z bieżącego materiału nie podlegają tej zasadzie.
6. Sprawdziany, kartkówki, prace pisemne zapowiadane przez nauczyciela są obowiązkowe.
7. O terminach i zakresie prac domowych nauczyciel informuje na bieżąco.
8. Uczeń ma prawo zgłosić nieprzygotowanie do zajęć 2 razy w semestrze .
9. Uczeń ma prawo do uzyskania pomocy nauczyciela w nadrobieniu zaległości wynikających z długotrwałej nieobecności w szkole. Termin nadrobienia zaległości podlega indywidualnym ustaleniom (adekwatnym do długości i przyczyny nieobecności)
10. Ocena końcoworoczna zostaje ustalona zgodnie z WSO.
III. Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych ocen
INFOS 1A
1. POZIOM KOMPETENCJI JĘZYKOWEJ WG ESOKJ – A1, KTÓRA JEST MOŻLIWA DO OSIĄGNIĘCIA W WYNIKU REALIZACJI PODRĘCZNIKA INFOS 1A
WIEDZA RECEPCJA PRODUKCJA INTERAKCJA MEDIACJA
Uczeń posługuje się zakresem środków językowych pozwalających mu na realizację działań językowych
w wybranych aspektach następujących bloków tematycznych:
 Mensch
 Schule
 Arbeit
 Familie
 Wohnung
 Essen
 Reisen
 Umwelt
 Landeskunde
SŁUCHANIE:
Uczeń rozumie znane mu słowa i bardzo podstawowe wyrażenia dotyczące go osobiście, jego rodziny i bezpośredniego otoczenia, gdy tempo wypowiedzi jest wolne a wymowa wyraźna.
CZYTANIE:
Uczeń rozumie znane nazwy, słowa i bardzo proste zdania, np.: na tablicach informacyjnych i plakatach lub w katalogach.
MÓWIENIE:
Uczeń używa prostych wyrażeń i zdań, aby opisać miejsce,
w którym mieszka oraz ludzi, których zna.
PISANIE:
Uczeń pisze krótki, prosty tekst na widokówce, np. z pozdrowieniami z wakacji, wypełnia formularze (np. w hotelu) z danymi osobowymi, takimi jak nazwisko, adres, obywatelstwo.
MÓWIENIE:
Uczeń bierze udział w rozmowie pod warunkiem, że rozmówca jest gotów powtarzać lub inaczej formułować swoje myśli, mówiąc wolniej oraz pomagając mu ująć w słowa to, co usiłuje opowiedzieć. Uczeń formułuje proste pytania dotyczące najlepiej mu znanych tematów lub najpotrzebniejszych spraw – i odpowiadać na tego typu pytania.
Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie i potrafi stosować potoczne wyrażenia i bardzo proste wypowiedzi dotyczące konkretnych potrzeb życia codziennego. Potrafi formułować pytania z zakresu życia prywatnego, dotyczące np.: miejsca, w którym mieszka, ludzi których zna i rzeczy, które posiada oraz odpowiadać na tego typu pytania. Potrafi przedstawiać siebie i innych. Potrafi prowadzić prostą rozmowę pod warunkiem, że rozmówca mówi wolno, zrozumiale i jest gotowy do pomocy.
INFOS 1A
1. POZIOM KOMPETENCJI JĘZYKOWEJ WG ESOKJ – A1, KTÓRA JEST MOŻLIWA DO OSIĄGNIĘCIA W WYNIKU REALIZACJI PODRĘCZNIKA INFOS 1A
WIEDZA RECEPCJA PRODUKCJA INTERAKCJA MEDIACJA
Uczeń posługuje się zakresem środków językowych pozwalających mu na realizację działań językowych
w wybranych aspektach następujących bloków tematycznych:
 Mensch
 Schule
 Arbeit
 Familie
 Wohnung
 Essen
 Reisen
 Umwelt
 Landeskunde
SŁUCHANIE:
Uczeń rozumie znane mu słowa i bardzo podstawowe wyrażenia dotyczące go osobiście, jego rodziny i bezpośredniego otoczenia, gdy tempo wypowiedzi jest wolne a wymowa wyraźna.
CZYTANIE:
Uczeń rozumie znane nazwy, słowa i bardzo proste zdania, np.: na tablicach informacyjnych i plakatach lub w katalogach.
MÓWIENIE:
Uczeń używa prostych wyrażeń i zdań, aby opisać miejsce,
w którym mieszka oraz ludzi, których zna.
PISANIE:
Uczeń pisze krótki, prosty tekst na widokówce, np. z pozdrowieniami z wakacji, wypełnia formularze (np. w hotelu) z danymi osobowymi, takimi jak nazwisko, adres, obywatelstwo.
MÓWIENIE:
Uczeń bierze udział w rozmowie pod warunkiem, że rozmówca jest gotów powtarzać lub inaczej formułować swoje myśli, mówiąc wolniej oraz pomagając mu ująć w słowa to, co usiłuje opowiedzieć. Uczeń formułuje proste pytania dotyczące najlepiej mu znanych tematów lub najpotrzebniejszych spraw – i odpowiadać na tego typu pytania.
Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie i potrafi stosować potoczne wyrażenia i bardzo proste wypowiedzi dotyczące konkretnych potrzeb życia codziennego. Potrafi formułować pytania z zakresu życia prywatnego, dotyczące np.: miejsca, w którym mieszka, ludzi których zna i rzeczy, które posiada oraz odpowiadać na tego typu pytania. Potrafi przedstawiać siebie i innych. Potrafi prowadzić prostą rozmowę pod warunkiem, że rozmówca mówi wolno, zrozumiale i jest gotowy do pomocy.